مراقبۀ نفس عمیق کوبه ای – روز دهم

شنبه 91.10.09

امشب نیم ساعت به نفس عمیق کوبه ای مشغول بودم ولی نمی توانستم با سروصدا معمول همیشگی دم و بازدم کنم چون مادر و پدرم در اتاق بغلی خواب بودند و نمی خواستم بیدارشان کنم.

اول ده دقیقه نفس عمیق کشیدم ولی وقتی دیدم که ارتعاش انرژیم در حال بالا رفتن و خلسه ای در حال شکل گرفتن است، ادامه دادم و کل 30 دقیقه را به جز 30 ثانیه زمانی که برای استراحت می گذاشتم به نفس عمیق مشغول شدم. در انتها مچ و کف دستهایم شروع به گز گز و خواب رفتگی کردو طوریکه انگشتانم برای حرکت به مشکل برخوردند و حالتی که به اصطلاح به آن سکته می گویند برایشان ایجاد شد که البته بعد از مدتی از بین رفت ولی حالت خواب رفتگی ادامه پیدا کرد و خلسۀ مطبوعی در کل بدنم ایجاد شد. سرم یخ زده بود و لرزشی در پاها و دستهایم ایجاد شده بود ولی به هر حال نتوانستم مراقبۀ عالم اثیری را از زور خستگی داشته باشم. البته نور سفیدی هم نتوانستم ببینم.